สมสอง หมายถึง (วรรณ) ก. อยู่เป็นคู่ผัวเมีย, เขียนเป็น สํสอง ก็มี เช่นยงงขวบคืนสํสอง เศกไท้. (กำสรวล).
ก. ร่วมประเวณี (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น เขาไปสมสู่กันเองสมสู่อยู่กินกันฉันผัวเมีย, บางทีก็ใช้กับสัตว์บางชนิด เช่นเดือน ๑๒ เป็นฤดูที่สุนัขสมสู่กัน.
[สะมะ, สมมะ, สม] ว. เท่ากัน, เสมอกัน.
[สะมะกาน, สมมะกาน] (คณิต) น. ข้อความที่แสดงความเท่ากันของนิพจน์ ๒ นิพจน์ เฉพาะบางค่าของตัวไม่ทราบค่าที่ปรากฏในนิพจน์นั้น ๆ หรือการเหมือนกันของข้อความย่อย ๒ ข้อความที่ปรากฏอยู่ทางด้านซ้ายและด้านขวาของเครื่องหมาย =. (อ. equation).
(เคมี) น. สมการที่เขียนขึ้นโดยอาศัยสัญลักษณ์ของธาตุเพื่อแสดงปฏิกิริยาเคมีและปริมาณของธาตุต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในปฏิกิริยาเคมีนั้น ๆ. (อ. chemical equation).
[สะมะ] น. ผู้ประพฤติสมํ่าเสมอ. (ป.).
[สะมะดุน, สมดุน] ว. เสมอกัน, เท่ากัน. (อ. equilibrium).
[สะมะมูน, สมมูน] ว. มีค่าเท่าเทียมกัน, เสมอเหมือนกัน,เปลี่ยนแทนกันได้. (อ. equivalent).